ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ PICNIC! ΤΙ ΛΕΣ? ΕΡΧΕΣΑΙ???

Μη φέρεις πολλά πράγματα μαζί σου! Τη μουσική σου (με ακουστικά!), την καλή σου διάθεση, τη φαντασία σου και τις πιο όμορφες στιγμές σου! Αυτά αρκούν!

Σκέφτηκα να το κάνουμε σαν... κέρασμα πρωινού. Με χυμούς, καφέ, τοστάκια, κρουασάν, κέικ, κουλουράκια, φρούτα και γάλα με κορν φλέικς. (Αυτό το τελευταίο είναι δικό μου, κάτω τα χέρια σου!) Το περιβάλλον το αφήνω σε εσένα: Τώρα που γράφω την ανάρτηση, κάνει τρομερή ζέστη, αλλά όταν τη διαβάζεις εσύ, δεν ξέρω τί μπορεί να συμβαίνει, γι' αυτό φαντάσου γρασίδι, ή νοτισμένη άμμο, ή παιδική χαρά, ή βουνοπλαγιά! Φαντάσου όχθη ποταμού, ή πεδιάδα, ή ακόμη και κατάστρωμα!  Ό,τι θέλεις! 

Θα σου μιλάω και θα ακούω τη μουσική μου με τα ακουστικά μου. Μόνο εγώ. Θα είναι κάτι που με κάνει να νιώθω όμορφα και θα μπορώ να.. ξεδιπλωθώ πιο άνετα! Εσύ μπορείς να φαντάζεσαι και να ταξιδεύεις! Αν το καταφέρω, θα χαρώ! Πολύ! Τί λες? Σε έπεισα? Έρχεσαι?

Διαβάζεται σε 5 λεπτά

Λοιπόν, βάζω τα ακουστικά μου και πατάω το play!

Για αρχή, να σου πω επειδή με συγκίνησες με το ενδιαφέρον σου, πως η Νεφέλη μου είναι μια χαρά και την περνάει ζάχαρη! Μας κάνει ό,τι θέλει και έχει φτάσει στο προ ατυχήματος βάρος της! (5,5 κιλά!) Έχει πολύ μεγαλύτερη ποικιλία από εμάς στο φαγητό της και λογικά πρέπει να περιμένουμε να της έρθει και εκκαθαριστικό εφορίας, αφού με τόσα σπίτια, καλάθια, κρεβάτια, ιγκλού, σερβίτσια, λεκάνες υγιεινής με φίλτρα και παιχνίδια που έχει, μάλλον έχει βρεθεί με περιουσιακά στοιχεία, που δεν δικαιολογούνται ούτε από την εργασία της, ούτε από κληρονομιές...  

Λοιπόν, αφού σου είχα ξαναπεί πως από βάζα και γυάλες ήταν κομπλέ το σπίτι τόσους μήνες, αποφάσισα να κάνω και κάτι λιτό μα γεμάτο θαλπωρή! Νερό στα δοχεία και γέμισμα με ροδοπέταλα, κλαδάκια από πεύκο, κουκουνάρες, ρεσώ και ίσως λίγες σταγόνες από αιθέρια έλαια! Τίποτα το ιδιαίτερο, μα πάντα είναι σπουδαίο το να νιώθουμε όμορφα με ό,τι ζεσταίνει "το μέσα μας", την ψυχούλα μας!

Κι ενώ το καλοκαίρι δεν υπάρχει ο χρόνος για πεζοπορίες, το χειμώνα οι διαδρομές μας, μας βγάζουν συχνά στη θάλασσα! Κοχύλια, θαλασσόξυλα κ' γαλάζιοι φιόγκοι δημιούργησαν ένα γκλιν-γκλον(!) κατά κόσμον μόμπιλε! Και φυσικά, το πήγαμε (πάλι με πεζοπορία) στο φυσικό του περιβάλλον για φωτογράφιση!

Δεν θα μπορούσα να μη σου δείξω 2 ολάνθιστες καρτούλες! Είναι γλάστρες με λουλουδάκια, αλλά μόλις τραβήξεις τα λουλούδια, διαβάζεις τις ευχές! (Ξέρεις πόσο αγαπώ να φτιάχνω κάρτες, έτσι?)

Σιγά που δεν θα δοκίμαζα την τύχη μου και με την πυρογραφία! Λες επειδή ο μπαμπάς μου ήταν ξυλουργός, να έχει περάσει στο DNA μου η αγάπη για το ξύλο (σαν υλικό, όχι σαν πράξη!) Νομίζω πως σαν τεχνική μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά οφείλω να βελτιωθώ στο σχέδιο πρώτα, διαφορετικά διαπράττω ιεροσυλία! 

Η αλήθεια είναι πως με το σχέδιο δεν ασχολήθηκα, αλλά κατά καιρούς βρίσκουμε υπέροχες πέτρες και βότσαλα, οπότε είπα να τα ζωγραφίσω και, με όλο το θράσος που έχω ως άνθρωπος, να τα στολίσω το καλοκαίρι στην αυλή! Και το έκανα! (Μη σε ξεγελάει που τα βλέπεις όλα μαζί στη φωτογραφία, το συνολικό τους βάρος είναι περίπου 20 κιλά! Η μεγάλη πέτρα με τη θάλασσα από μόνη της, είναι γύρω στα 9 κιλά!)

Πλεκτά στεφάνια είχα, με πηλό είχα, με ύφασμα είχα... Με τεχνική αχταρμά όμως? Δεν είχα! Έφτιαξα τριαντάφυλλα από σελίδες βιβλίου, έβαλα χάντρες, έφτιαξα κουκουβάγια από πηλό (καιρό είχα!), κρέμασα ένα μεταλλικό κλειδί (από μπομπονιέρα να ήταν? Ούτε που θυμάμαι...). Έκανα πυρογραφία το "Καλώς ήρθατε" σε φύλλο φελλού και ένα μίνι ντεκουπάζ σε φελλό όπου κόλλησα ένα εκτυπωμένο σπιτάκι! Οι ξερές κληματόβεργες που επέλεξα για να τις πλέξω ταυτόχρονα, μου σακάτεψαν τα χέρια αφού προσπάθησα να το κάνω ολομόναχη αλλά τουλάχιστον βγήκε κάπως συμπαθητικό! Νομίζω!  *Για να μην πάθουν τα δικά σου χέρια, ό,τι έπαθαν και τα δικά μου, δες πώς φτιάχνει η Ελεάνα τα στεφανάκια της!

Και ένα καμβαδάκι που όσο το κοιτάζω τόσο πιο πολλές ατέλειες βρίσκω, αλλά μου αρέσει πολύ  η διακύμανση που κατάφερα να πετύχω στο μπλε χρώμα (κι ας μην φαίνεται στη φωτογραφία!) Δεν είναι τέλειο, αλλά έχει κάτι που με έκανε να το κρατήσω για εμένα και να το έχω στολισμένο στο σπίτι! Δεν ξέρω τί ακριβώς είναι αυτό, αλλά με έκανε να το ξεχωρίσω! Να το κοιτάζω και να χαμογελώ!

Να σου εκμυστηρευτώ κάτι? Οτιδήποτε έχεις δει εδώ μέσα και τώρα και πιο παλιά και έχει σχέση με ζωγραφική, δεν έχει γίνει με πινέλο! Το φόντο γίνεται συνήθως με σφουγγάρι και το "κεντρικό θέμα" γίνεται με κάτι εργαλεία που χρησιμοποιώ για να κάνω σχέδια στα νύχια! Έχω πινέλα, απλά με βολεύουν περισσότερο οι εναλλακτικές που βρίσκω!

Έχω και μια απορία: Λοιπόν, τα κοχύλια που είδες πιο πάνω, δεν ήξερα πώς να τα τρυπήσω και τα τρύπησα με το τρυπανάκι που είχα για τα νύχια μου, τότε που ήθελα να τους βάλω... σκουλαρίκι! (Μην το σχολιάσεις, σε παρακαλώ!). Λοιπόν, επειδή το διέλυσα από τα.. νεύρα μου(!), για πες μου, εσύ πώς τρυπάς τα κοχύλια σου?

Ναι, όπως κατάλαβες, οτιδήποτε σχετικό με νύχια μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε χειροτεχνίες, θα χρησιμοποιηθεί! Πάει και τελείωσε! Ε, να αφήσω τόσα πράγματα ανεκμετάλλευτα???

Κάτι αλμυρό, γλυκό, μα πάνω απ' όλα γεμάτο ανθρωπιά στης Αλεξάνδρας μας!

Κάτι σούπερ γιορτινό στης Μίας μας!

Κάτι δημιουργικό στης Μαρίας μας!

Κάτι εορταστικό στης Μαρίας-Έλενας!

Πριν σε αφήσω: στο τέλος των εκδρομών (του πικνίκ στη συγκεκριμένη περίπτωση!) τί τραγουδούσαμε? ♬ Τα περάσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα! Τα περάσαμε όμορφα και τούτη τη φορά! ♬

Ε, να σου αποκαλύψω λοιπόν, πως επειδή τον τελευταίο καιρό πήρα στα σοβαρά κάτι που είχα ξεκινήσει πριν χρόνια για πλάκα, το τραγούδι που είχα στα δικά μου ακουστικά στο πικνίκ μας, δεν ήταν Ελληνικό, ούτε Αγγλικό, ούτε καν Ιταλικό! 

Μαθαίνω Φινλανδικά, οπότε...

Το τραγούδι που επέλεξα ήταν αυτό:

(Έχω καταγράψει τους Φινλανδικούς στίχους και έχω προσπαθήσει να κάνω μια "πιο ελεύθερη" απόδοση των στίχων, τόσο στα Αγγλικά όσο και στα Ελληνικά.) Στο συγκεκριμένο βίντεο το ερμηνεύει ο -εδώ και μια 15ετία λατρεμένος μου Ville Valo (να λείπουν παρακαλώ οι αρνητικές αντιδράσεις!)- Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι διασκευή, οπότε αν σου φαίνεται γνωστή η μελωδία, είναι ίσως επειδή έχεις ακούσει την Αγγλική του εκδοχή. Έχεις απορία για το κομμάτι? Απλά, δώσε του μια ευκαιρία! Ελπίζω να σου αρέσει!

Ο ελληνικός τίτλος είναι: "Η αγάπη είναι ισχυρή".

Και πιστεύω πως όντως η αγάπη είναι ισχυρή Η αληθινή αγάπη. Όχι τα συναισθήματα που λανθασμένα εκλαμβάνουμε ως αγάπη. Η αγάπη είναι αγνή. Οτιδήποτε βρώμικο, αρρωστημένο και σκοτεινό, ΔΕΝ είναι αγάπη. Μην προσποιείσαι πως είναι. Αν κάτι σε στεναχωρεί, σε ψυχοπλακώνει, σε μειώνει, σε ταπεινώνει, σε συγκρίνει, ΔΕΝ είναι για εσένα! Φύγε από εκεί-δεν το αξίζεις! Έχεις τη δύναμη-κάνε το!

Όμως για να επανέλθω:

Αλήθεια, εσύ πώς τα πέρασες στο πικνίκ? Το δικό σου πικνίκ, τί μουσική, τί γεύση, τί αναμνήσεις θα είχε?

Να είστε καλά, να προσέχετε τους εαυτούς σας και να δείχνετε την αγάπη σας!

Ή...

Να (σας) προσέχετε, να (σας) αγαπάτε και να γελάτε! Πολύ και δυνατά!

ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!