ΑΧ, ΕΛΛΑΔΑ...

Τη σημερινή μας ανάρτηση την αφιερώνουμε σε όσους είναι Έλληνες... Είτε είναι Έλληνες από καταγωγή, είτε από συναίσθημα, είτε από επιλογή, είτε από συνήθεια, είτε από συμφέρον... Στους "Έλληνες", λοιπόν...

Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά

Και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά

Εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά

-- σάμπως φταις και συ καημένη --

και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά...

Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ

γιατί μ' έμαθες και ξέρω

Ν' ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ

και να μη σε υποφέρω...

Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό

δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι .

Μ' εκβιάζεις, μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς

μα κι απάνω μου κρεμιέσαι...

Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά

-- Οδυσσέα γύρνα κοντά μου -

που τ' άγια χώματά της πόνος και χαρά

καθένας είναι ένας που σύνορο πονά

και εγώ είμαι ένας κανένας που σας σεργιανά...

Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ

γιατί μ' έμαθες και ξέρω

Ν' ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ

και να μη σε υποφέρω...

Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσεις πετεινό

δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι .

Μ' εκβιάζεις μου κολλάς σαν το νόθο με πετάς

μα κι απάνω μου κρεμιέσαι...

(Μουσική/Στίχοι/Ερμηνεία: Αλαγιάννη Βάσω/Ρασούλης Μανώλης/Παπάζογλου Νίκος)