Είναι κοινά αποδεκτό, πως η ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια... Εμείς όμως, μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως ... κατέχουμε αυτόν τον πλούτο??? Και αν ναι, μήπως υπάρχουν λέξεις που μας... έχουν διαφύγει??? Για ρίξτε μια ματιά!!! (Μην τις πάρετε κ' πολύ σοβαρά όμως, γιατί απλά... δεν υπάρχουν!!! Κυριολεκτικά δεν υπάρχουν: Οι λέξεις αυτές προέρχονται από το απολαυστικό "Πλαθολόγιο Λέξεων" του Λύο Καλοβυρνά.)
Αθλιόφυτο, το
Διακοσμητικό φυτό σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και άλλους χώρους δημόσιας χρήσης, που κανείς δεν φροντίζει και γι' αυτό έχει τα μαύρα του τα χάλια. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν, ότι το ίδιο φυτό, ίσως έχει την ευθύνη για τη μόνιμη απουσία των υπαλλήλων από τα γραφεία τους, επειδή... δεν αντέχουν στη θέα του!!!
Απλυτήρι, το
Το ποτήρι που αφήνουμε δίπλα στο νεροχύτη για να πίνουμε νερό, ώστε να μη βγάζουμε καθαρό από το ντουλάπι κάθε φορά.
Να σημειωθεί ότι η λέξη δεν έχει πληθυντικό. Αν είναι πάνω από ένα, τότε λέγονται σκέτο «άπλυτα ποτήρια»!!!Αφαναροψία, η
Οφθαλμολογική πάθηση ορισμένων Ελλήνων οδηγών, κατά την οποία, το κόκκινο και το πορτοκαλί των φωτεινών σηματοδοτών, θεωρούνται αποχρώσεις του πράσινου, οπότε δεν προκύπτει λόγος να σταματήσουν...
Βρομιλί, το
Χρώμα που έχει πάψει να είναι χρώμα και είναι απλώς βρόμικο, το χρώμα της βρομιάς. π.χ. «Δεν αγόρασα τα μπεζ σουέντ παπούτσια, γιατί σε λίγους μήνες θα γινόντουσαν βρομιλί».
Γουστέλλειψη, η
Η επιστημονικά ανεξήγητη πάθηση, από την οποία υποφέρουν ορισμένοι συνάνθρωποί μας, κατά την οποία νομίζουν ότι το λαχανί, συνδυάζεται επιτυχώς με το κόκκινο της φωτιάς ή, εδώ που τα λέμε, με οποιοδήποτε άλλο χρώμα. Καθημερινά, στα μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης, καταγράφονται πολλές τέτοιες περιπτώσεις...
Δεγράφυλοι, οι
Η συλλογή από στυλό, που φυλάμε στη μολυβοθήκη μας, παρότι έχουν πάψει από καιρό να δουλεύουν. Έχει παρατηρηθεί, πως κάθε φορά που πρέπει να γράψουμε στα γρήγορα κάποιο τηλέφωνο ή μια άλλη πληροφορία, πιάνουμε δεγράφυλο και τσαντιζόμαστε, οπότε μας έρχεται να τους πετάξουμε. Παραδόξως, όμως, δεν τους πετάμε, αλλά τους ξανατοποθετούμε στη θέση τους, (τους περισσότερους με καπάκι από άλλον που έχει χαθεί και δεν του ταιριάζει...)
Δολιοκλωστή, η
Ύπουλη κλωστούλα που κρέμεται από κάποιο είδος ρουχισμού και που μόλις τραβάς για να την κόψεις, καταλήγεις να ξηλώσεις το μισό ρούχο, στις περισσότερες των περιπτώσεων, όταν είσαι καλεσμένος σε γάμο ή γεύμα...
Δυσφυταπιστώ, ρ. αμετβ.
Σε δημόσιους χώρους, δυσπιστώ αν τα φυτά που κοσμούν τον χώρο είναι αληθινά ή όχι και προσέχοντας μη με πάρει κανείς μάτι, τα ζουλάω για να το επιβεβαιώσω. (Συνεκδοχικά: Αναρωτιέμαι αν κάποιος είναι πραγματικά τόσο ηλίθιος ή το παίζει...)
Κρετινερωτήσεις, οι
Ερωτήσεις με πασίδηλες απαντήσεις που συνηθίζουν να κάνουν οι δημοσιογράφοι σε δύσμοιρους πολίτες. Οι εν λόγω ερωτήσεις καταδεικνύουν περίτρανα, ότι οι δημοσιογράφοι έχουν IQ φρυγανιάς. π.χ. Σε κάποιον που μόλις έχει πέσει από τον έκτο όροφο: «Πονάτε;». Σε κάποιον που μόλις έχασε μάνα, πατέρα, τρία αδέρφια και το σκυλάκι του σε αυτοκινητιστικό: «Πώς αισθάνεστε;»...
Κτελοντούρι, το
Το είδος ελεεινής μουσικής που σε κρατά ξύπνιο σε νυχτερινά ταξίδια με τα ΚΤΕΛ. Το μεγαλύτερο μέρος της άγρυπνης νύχτας, το περνάς αναρωτώμενος "πώς είναι δυνατόν ο οδηγός να είναι στα ντουζένια του στις 4 η ώρα το πρωί?" και ποτέ δεν λύνεις την απορία: "αφού γουστάρει που γουστάρει να τα ακούει, γιατί δεν παίρνει μαζί του 5-6 cd και τη βγάζει Αθήνα-Θεσσαλονίκη κι αυτός και οι άλλοι με το ίδιο..."
Μελλοχρήσιμο, το
Αντικείμενο πασιφανώς άχρηστο, το οποίο το φυλάω κάπου γιατί ίσως στο μέλλον φανεί χρήσιμο. Αποτελεί σημαντικό κανόνα ότι τα μελλοχρήσιμα, όταν τελικά τα χρειαστούμε στο μέλλον, ποτέ δε θυμόμαστε πού τα έχουμε βάλει και η μοναδική φορά που πιθανόν να χρειασθούν είναι την επόμενη μέρα που επιτέλους τα έχουμε πετάξει!!!
Πωλητεύω, ρ. μετβ.
Εσφαλμένα θεωρώ πελάτη καταστήματος ως πωλητή, οπότε τον ρωτάω πού είναι η μαγιονέζα ή πόσο κάνει το μπλε κηροπήγιο κι εκείνος αγριοκοιτώντας με, μου λέει ότι δεν δουλεύει εδώ!!!
Σοκολησυχώ, ρ. αμετβ.Το άγχος να διαλέξω το πιο νόστιμο σοκολατάκι από ποικιλία και να μην πέσω σε αυτό που δεν μ' αρέσει. Επίσης, το άγχος από την προσπάθεια να αντιστοιχίσω τα σοκολατάκια με τις εικόνες που δείχνει η συσκευασία, προκειμένου να αναγνωρίσω τι είναι το καθένα και να μην πέσω σε αυτό με το λικέρ ή τη μόκα...
Ταβλαριέμαι, ρ. αμετβ.
Η απώλεια του ενδιαφέροντος σου για ένα παιχνίδι τάβλι, όταν σου καθίσταται πλέον πρόδηλο, ότι χάνεις!!!
Υδροτηλέφωνο, το
Τηλεφωνική συσκευή που είναι προγραμματισμένη να χτυπά δυο λεπτά αφότου μπεις να κάνεις μπάνιο. Το υδροτηλέφωνο είναι επίσης προγραμματισμένο να σταματήσει να χτυπά μόλις το σηκώσεις, ενώ στάζεις νερά παντού και κινδυνεύεις από πνευμονία αλλά ακόμα κι αν το προλάβεις, αυτός που ζητούν δεν μένει εκεί. Στη καλύτερη δε των περιπτώσεων, ακούς το ηχογραφημένο μύνημα του ΟΤΕ να διαφημίζει τις καινούργιες του υπηρεσίες...
Χερουλομάχαιρα, τα
Πλαστικές σακούλες με χερούλια από σκληρό πλαστικό, ειδικά κατασκευασμένο να σου κόβει τα χέρια, όπως κι αν προσπαθήσεις να τις πιάσεις. Οι σακούλες αυτές είναι συνήθως μεγάλου μεγέθους ώστε να βάζεις πολλά και βαριά πράγματα και έτσι να διευκολύνεται η κατακρεούργηση του χεριού σου...
