❤ Πού και πού θα τα λέμε! ❤
Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

ΚΟΙΤΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ...!


Αν προσπαθήσετε να βρείτε λογική εξήγηση στον τίτλο της ανάρτησης, είστε γελασμένοι...
Για να είμαι ειλικρινής, θέμα για την ανάρτηση αυτού του μήνα δεν μου ερχόταν με τίποτα, βαριόμουν αφάνταστα να κάνω το οτιδήποτε και να είναι καλά οι αλλεργίες μου και τα αντισταμινικά μου, έχω ρίξει κάτι ύπνους τον τελευταίο καιρό, άλλο πράγμα!
Αλλά και πάλι, δεν ήθελα να σας σερβίρω κάποια από τις αποθηκευμένες στο πρόχειρο αναρτήσεις μου... Έκανα φιλότιμες προσπάθειες να φτιάξω μια ανάρτηση σχετική με την Άνοιξη (δεν το κατάφερα ασφαλώς!), αλλά ίσως ο τίτλος μου τελικά να κολλήσει με το κλείσιμο της ανάρτησης!
*Αν καταλάβατε το παραμικρό από ό,τι μόλις διαβάσατε... συγχαρητήρια, περνάτε στην επόμενη φάση!

-- Διαβάζεται σε 4 λεπτά --


Πριν προχωρήσουμε, να σας παρουσιάσω το δωράκι που μου έστειλε η Μαρία-Έλενα κ' το οποίο παρέλαβα ακριβώς την ημέρα που δημοσίευσα το προηγούμενο post... Ευχαριστώ και πάλι πολύ, κορίτσι μου! Να είσαι πάντα καλά! Με click στην εικόνα, πηγαίνετε στο blog της...



Το είχα κάνει και πιο παλιά, αλλά νομίζω πως αξίζει τον κόπο να εμπλουτίσω το φωτογραφικό υλικό που είναι αφιερωμένο σε αυτή την ημέρα. Ποια ημέρα? Χμμμ...

Υποτίθεται πως αναφέρομαι στην Ημέρα της Μητέρας (γιορτάζεται τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου), αλλά επειδή ούτε με τις ειδικές ημέρες τα πηγαίνω καλά και επειδή ως μοναχοπαίδια που είμαστε και οι δύο, δεν κάναμε ποτέ διακρίσεις ανάμεσα στη μαμά και τον μπαμπά (η γιορτή του οποίου είναι την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου), σκέφτηκα να κάνω μία φωτογραφική ανάρτηση με θέμα παιδιά-γονείς, από μία άλλη οπτική όμως!

 Από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα έρθεις στον κόσμο, 

Θα είναι στο πλευρό σου...

Θα νιώσει πόσο μοιάζετε,

Και εσύ απλά θα το επιβεβαιώσεις αυτό, μιμούμενος κινήσεις...

Εσύ μπορεί να αναζητάς τρυφερότητα,

να αναζητάς παιχνίδι,

ή να αναζητήσεις με τον όποιο τρόπο την ανεξαρτησία σου...

Πολλές φορές, ακόμα και πληγώνοντάς τους με τη συμπεριφορά σου...

Ακόμα και τότε όμως που θα νομίζεις πως είσαι ανεξάρτητος, πάντα θα υπάρχουν 2 ζευγάρια μάτια που θα σε έχουν από κοντά...

Είτε για να σου τραβήξουν το αφτί ,

είτε για να σε συγχαρούν,

είτε για να σταθούν σαν κέρβερος απέναντι σε όποιον σε πληγώσει...

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα θα είσαι κάτω από τις φτερούγες τους,

και πάντα θα είναι πρόθυμοι να σηκώσουν το βάρος σου στην πλάτη τους...

Και  όταν έρθει η ώρα να χριστείς εσύ διάδοχος,

μόνο τότε θα καταλάβεις το πόσο σημαντική ήταν όλη αυτή η αγάπη που ήσουν τυχερός να πάρεις τότε...

Γι 'αυτό...
Να αγαπάτε τους γονείς σας...
Ξέρετε, είμαστε τόσο απασχολημένοι με το δικό μας μεγάλωμα και πολλές φορές ξεχνάμε πως μεγαλώνουν κι εκείνοι...


Να δείχνετε την αγάπη σας (γενικότερα) και να την εκδηλώνετε σε καθημερινή βάση...
Μην αφήνετε τις στιγμές να φεύγουν...


Και επειδή οι στιγμές που οι παρενέργειες των αντισταμινικών μου με αφήνουν στην ησυχία μου είναι ελάχιστες, είπα να εκμεταλλευτώ μία εξ αυτών φτιάχνοντας ένα... topiary! 
(Δηλαδή, κάτι σαν τα χάρτινα δεντράκια που βλέπετε στην πρώτη-πρώτη φωτογραφία της ανάρτησης και νομίζω πως κάτι κατάφερα, ε?)
Είναι και Ανοιξιάτικο και οι μαμάδες θα το εκτιμήσουν αν τους το προσφέρετε και στολίζει και το σπίτι για την Πρωτομαγιά! (Το πλεκτό στεφάνι μου και το κλαδί με τις πλεκτές κουκουβάγιες μου ακόμα τα έχω, οπότε και μια Πρωτομαγιάτικη δημιουργία από χαρτόνι και υλικά που έχουμε όλοι στο σπίτι, δεν είναι κακή ιδέα νομίζω!) Και όσο το βλέπω, τόσο περισσότερο νομίζω πως φέρνει λιγάκι στα topiary που είχα στο μυαλό μου! Κοίτα να δεις που μοιάζει!!!



*Αν κάποια ανάρτηση ξεπεράσει τα 200 σχόλια και αναζητάτε το δικό σας, ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ!


Επόμενο προγραμματισμένο ραντεβού: Παρασκευή 05/06/2015!

Την αγάπη μας!


We do not own any of the images, videos, music etc, hosted in this blog, unless our logo is contained on them.
No copyright infringement intended.