❤ Πού και πού θα τα λέμε! ❤
Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket Photobucket

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

SAN-TA ... ΧΙΟΝΙΑ!!!

Ε, τώρα πώς να δικαιολογήσω τον τίτλο αυτής της ανάρτησης? Λοιπόν... Αφενός αναφέρομαι στην επανεμφάνισή μου, αφετέρου φέρνω στο προσκήνιο ένα βραβείο που 3 λατρεμένες μου bloggers, μου το είχαν προσφέρει τον... Δεκέμβρη! Ε, δεν θα ήταν αναμενόμενο να απαντήσω σε Χριστουγεννιάτικες ερωτήσεις τα Χριστούγεννα? Γι' αυτό κι εγώ επέλεξα τον Ιούνιο για να απαντήσω!!! Πώς με βρίσκετε? (Εγώ πάντως με... παραδέχομαι και γιατί είχα ενημερώσει εξ' αρχής τα κορίτσια και γιατί το... θυμήθηκα!)
Λοιπόν: Ξεκινάμε!



-- Διαβάζεται σε 7 λεπτά --

Ευχαριστώ πολύ-πολύ τα τρία υπέροχα και θεόμουρλα πλάσματα που μου έκαναν πάσα το Christmas Award, και δεν είναι άλλα από: τη Μιράντα μου, την Κατερίνα μου και την  Demi μου!

*Επειδή είχα δεχθεί το βραβείο (και είχα ετοιμάσει την ανάρτηση από τον Δεκέμβριο!) γι' αυτό παρουσιάζω τις ερωτο-απαντήσεις εδώ και δεν σας παραπέμπω με link στα blogs των κοριτσιών...

1)Η πιο όμορφη Χριστουγεννιάτικη ανάμνηση:
31 Δεκεμβρίου 2007... Είχα νυχτερινή βάρδια στο τηλεφωνικό κέντρο των Ραδιοταξί που δούλευα τότε και ήμουν στεναχωρημένη που θα έκανα αλλαγή χρόνου μακριά από τους δικούς μου...  

Και εκεί που ήμουν βυθισμένη στη "μελαγχολία" μου, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος έρχονται στο γραφείο οι γονείς μου για να μου κάνουν παρεούλα! Μετά από λίγο, ήρθε ο Γιάννης (τότε ήταν οδηγός ταξί - εκεί γνωριστήκαμε και ήμασταν ελάχιστους μήνες μαζί!)...

και σε λίγη ώρα έσκασαν μύτη και τα κολλητάρια μου! Το πόσο με συγκίνησαν, δεν μπορώ να σας το περιγράψω! Βέβαια μόλις άλλαξε ο χρόνος, δεν μπόρεσα να τους χορτάσω και πολύ, καθώς το τηλέφωνο χτυπούσε διαρκώς σαν τρελό! (Ναι, υπήρχε δουλειά τότε!)
2)Αγαπημένο ξένο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι:
Deck the Halls (Το τραγουδάω ανεξαρτήτως εποχής!)
3)Αγαπημένο Ελληνικό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι:
Τρεις σοφοί - Τρεις βασιλιάδες (Φουμ-φουμ-φουμ) (Ένα τραγούδι που μου θυμίζει πως στο Δημοτικό είχα ωραία φωνή και ήμουν στη σχολική χορωδία!)
4) Το δώρο  που θα ήθελες για τα φετινά Χριστούγεννα:
(Άστο, δεν πραγματοποιήθηκε...!)
Και...
Κάνε μια ευχή για το 2014 2015:
Να δημιουργηθούν οι συνθήκες για μια επιτυχημένη τριπλέτα: υγεία-χαμόγελο-θετική σκέψη...



Και για τη συνέχεια σας έχω το Music Award που μας χάρισε η Amy (Thanks! Thanks! Thanks!) με όρο να πω 5 αγαπημένα μου κομμάτια... Η δισκοθήκη μου ήταν... εντυπωσιακή (ας το θέσω κομψά!) ακόμα και πριν ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική... Το ίδιο και του Γιάννη... Ε, και όταν έχουμε ουσιαστικά αρκετά εκατομμύρια κομμάτια στην "κατοχή" μας, μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο μου ήταν να επιλέξω μόνο 5... Οπότε διάλεξα τα 5 πιο πρόσφατα που είχαν παίξει στο κινητό μου... Ποια είναι αυτά? Να πάτε στα σχόλια της ανάρτησης της Amy και να τα δειτε! Ώχουουουου!



Και κάπου εδώ, θέλω να ευχαριστήσω τα αστέρια μου (ξέρουν αυτές!), που με γέμισαν με την αγάπη και το ενδιαφέρον τους και ανησυχούσαν για το πού έχω χαθεί... Λοιπόν... Είμαι καλά! Όλοι είμαστε καλά! Απλά, νιώθω λίγο... εξαρτημένη... Λέμε πως είναι εξάρτηση το τσιγάρο, τα ναρκωτικά, τα φαγητό, το αλκοόλ...
Για εμένα τα τελευταία χρόνια εξάρτηση ήταν, όχι ο υπολογιστής ή το internet γενικά: Ήταν το blogging... Μπορεί να έκανα αναρτήσεις μία φορά το μήνα, αλλά ήμουν σε καθημερινή βάση εδώ και κάναμε παρεούλα! Δεν ήταν πως έκανα μία ανάρτηση και "ξεμπέρδευα"... Ήμουν εδώ! Ήμουν εδώ γιατί ήθελα να μην χάνω τα νέα σας! Την καθημερινότητά σας! Τις δημιουργίες σας! Και τις στιγμές σας! Είστε το δικό μου ναρκωτικό! Είστε υπέροχες μονάδες! Είστε το ιδανικότερο σύνολο αναγνωστών που θα μπορούσε να ευχηθεί κάθε blogger να έχει!
Πιστεύω πως κατάφερα να χτίσω σχέσεις και νιώθω απίστευτα υπερήφανη για αυτό! Απλά, αν φτάνεις στο σημείο να περνάς συνολικά 9-10 ώρες καθημερινά στο blogging (χωρίς να συμπεριλαμβάνω θέματα δουλειάς, ή λοιπά σερφαρίσματα), έρχεται η στιγμή που λες: Όπα! Τί γίνεται εδώ? Για πόσο καιρό ακόμα θα μπορώ να παρακολουθώ τα 500+ ιστολόγια με τα οποία έχω επαφή και πολλά εξ αυτών κάνουν καθημερινές αναρτήσεις? Για μένα νομίζω πως ήρθε η ώρα να πάρω... ρεπό! Και κυρίως για πρακτικούς λόγους... Τί εννοώ? Κάτι μικρά θεματάκια στον αυχένα και στη μέση, έχουν υποχωρήσει κατά πολύ τις τελευταίες εβδομάδες που απέχω... Και ευελπιστώ πως σύντομα θα υποχωρήσει και η κούραση που νιώθω στα μάτια μου! (Οκ, είπαμε: Έχω πανέμορφα μάτια, αλλά δεν θέλω να βάλω ακόμα πίσω από βιτρίνα!)  

Και όπως έχω πει σε πολλές από εσάς, πριν αρχίσω να ασχολούμαι με τον υπολογιστή, τα χέρια μου έπιαναν... Ήμουν δημιουργική! Από τότε που μπήκε στη ζωή μου αυτός ο κόσμος... νομίζω πως σκούριασα! Οπότε, καιρός για εξάσκηση!!! Για πράγματα που πάντα μου άρεσαν και τα τελευταία χρόνια δεν τους έδινα το χρόνο που τους άξιζε! Και γι΄αυτό το λόγο όπως είπα, θα πάρω... ρεπό! Διαρκείας! Ασφαλώς και δεν θα διαγράψω το blog, απλά δεν θα το ανανεώνω... Δεν ξέρω πότε θα επιστρέψω...  
 (Μάλλον όμως θα επιστρέψω έστω και αθόρυβα για να αλλάξω αυτά τα χαζοχαρούμενα καλοκαιρινά γραφικά που έφτιαξα!) E, σε λίγες μέρες μπαίνει και το 3 μπροστά από την ηλικία μου, πρέπει να δείξω την πρέπουσα σοβαρότητα! (ho ho ho!) Απλά θέλω να ευχηθώ να είστε όλοι καλά, να προσέχετε τους εαυτούς σας, να δείχνετε την αγάπη σας και να χαμογελάτε! Κι αν κάτι πάει στραβά, τότε χαμογελάστε στραβά! 
(Για την ιστορία: όταν ανακοίνωσα στον Γιάννη την απόφασή μου, μου είπε: "Και τώρα πώς θα... κερδίζεις δώρα?!?!?!)






Και επειδή θέλω να με θυμάστε (αν και όποτε!) με χαμόγελο, ας κλείσουμε λίγο πιο... εύθυμα!!! Θέλω να κλείσω με σχολιασμό φωτογραφιών, κάτι που έχω να κάνω από τον πρώτο μου χρόνο στο blogging! Αυτή τη φορά το θέμα θα είμαστε... εμείς!!!


Γιάννα και Γιάννη, εγώ θα συνεχίσω να προπονούμαι και θα σας αφιερώσω το χρυσό μετάλλιο που θα πάρω!!! 

Και ποιος νοιάζεται που θα μας εγκαταλείψετε? Εγώ έχω τα νιάτα μου και την ομορφιά μου! (Δεν με φώτισε ιδανικά αυτή η ξανθιά φράντζα?!)

Εγώ θα πίνω... Θα πίνω μέχρι να γυρίσετε... Θα πίνω... Και θα σας περιμένω...

Αλλά αν αργήσετε πολύ... Γκρρρ! Αλίμονό σας!!

Εγώ είμαι κατά της βίας! Θα πάω σχολείο και θα σας πείσω με λογικά επιχειρήματα να επιστρέψετε σύντομα!

Εγώ λέω να σου κάνω δώρο μία υπέροχη τσαντούλα για να με θυμάσαι με χαμόγελο!

Εγώ πάλι, λέω να πάρω τα αγαπημένα σου τζινάκια και...
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ JEANS ΜΟΥ! (Άντε, μη τυχόν και δεν επιστρέψω ποτέ!)

Εγώ θα ψήσω οικολογικά και κυρίως οικονομικά τα μπισκοτάκια μου? Τί λες? Βλέπεις να έχεις επιστρέψει σε καμιά 2ετία? Τόσο υπολογίζω να διαρκέσει το ψήσιμο!

Εμένα δε μου καίγεται καρφάκι! Φαγάκι να υπάρχει και όπου θέλετε πηγαίνετε!

Εγώ πάντως σας αγαπώ πολύ! Πώς αλλιώς να σας το δώσω να το καταλάβετε?

Ούτε καν για εμένα δεν μένεις?! Μμμμ... Ωραία αδυναμία μου είχες! Παλιοψεύτρα!

Ποια Γιάννα και Γιάννης, μωρέ? Εγώ για το πιπίνι της πρώτης φωτογραφίας ενδιαφέρομαι!!!





Η ζωή είναι μία φούσκα... Μπορεί να φαίνεται (ή και να είναι δύσκολη στη δημιουργία της , βαρετή στην παρατήρηση και ευάλωτη στο πέρασμά της) αλλά σίγουρα μπορεί να προσφέρει χαμόγελο και όταν συναντήσει τον ήλιο (έστω και μία τόση δα ακτίδα του) θα λαμπυρίσει... Μπορεί να είναι μικρής ή μεγάλης διάρκειας... Μπορεί να είναι μέρος ενός συνόλου ή να φαντάζει μοναχική η πορεία της... Μπορεί να συναντήσει εμπόδια στο διάβα της και να σπάσει ή να εξαφανιστεί όταν έρθει η "κατάλληλη" στιγμή... 
Εσείς απλά, ποτέ να μην αφήνετε κανέναν "να σας τη σπάσει"!

ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!










We do not own any of the images, videos, music etc, hosted in this blog, unless our logo is contained on them.
No copyright infringement intended.